Bøger af Ғ

Рассомни шакллантиришда, уни етарли даражада билим ва маҳоратга эга бўлишида нафақат натура асосида тасвир ишлаши, балки хотира ва тасаввур асосида ишлаши ҳам катта аҳамият касб этади. Талабаларнинг натурага қарамасдан тасвир ишлаш малакасини етишмаслиги муайян мавзу асосида композиция ишлаганларида ҳам кўзга яққол ташланади.Ўқув амалиёти давомида композиция устида ишлаганларида дуч келадиган қийинчиликларни аниқлаш осон бўлади. Бу, аввало ҳаётий кўринишларни образли тасаввур қилиш маҳоратини етишмаслиги ҳамда хомаки нусхаларни ишлаш жараёнида борлиқни кузатиш, тахлил қилиш тажрибаларининг камлигида акс этади.

Монографияда шифокор ва бемор мулоқотидаги тиббий эвфемизмларга замонавий тилшунослик нуқтаи назаридан ёндашиш, янги илмий-назарий хулосаларга келиш, уларнинг лексик-семантик, услубий-функционал, лингвопрагматик, гендер хусусиятларини очиб бериш мақсад қилиб қўйилган. Тиббий эвфемизмлар лексик-грамматик шаклининг хилма-хиллиги, улардаги ҳиссий бўёқдорлик/буёқсизлик, вариантлилик хусусиятлари, эвфемик бирликнинг ноэвфемик бирликдан фарқловчи томонларни аниқлаш, эвфеманинг социал ва услубий хосланиши, номинациянинг метафориклиги, уларнинг тил ҳодисалари билан ўзаро боғлиқлиги каби жиҳатлари ҳақида ҳам фикр-мулоҳазалар билдирилган. Айниқса тиббий ходимлар мулоқотида тиббий эвфемаларнинг миллий-этник, гендер хусусияти, нутқий занжирдаги қиймати, мулоқот жараёнида этносоциал хосланиши ижтимоий синф, ижтимоий роль, ижтимоий мавқе, ижтимоий вазият каби омиллар доирасида воқеланиши аниқланган.