Vi bøger
Levering: 1 - 2 hverdage

Bøger af Fedor Mikhaïlovitch Dostoïevski

Filter
Filter
Sorter efterSorter Populære
  • af Fedor Mikhaïlovitch Dostoïevski
    337,95 kr.

    NA

  • af Fedor Mikhaïlovitch Dostoïevski
    182,95 kr.

    "L'Éternel Mari" par Fédor Mikhaïlovitch Dostoïevski.Fédor Mikhaïlovitch Dostoïevski était un écrivain russe (1821-1881).

  • af Fedor Mikhaïlovitch Dostoïevski
    172,95 kr.

    "La Logeuse" par Fédor Mikhaïlovitch Dostoïevski.Fédor Mikhaïlovitch Dostoïevski était un écrivain russe (1821-1881).

  • af Fedor Mikhaïlovitch Dostoïevski
    217,95 kr.

    ¡Ayer me sentí yo feliz, extraordinariamente feliz, como no es posible serlo más! ¡Con que por lo menos una vez en la vida usted, tan terca, me ha hecho caso! ¡Al despertarme, ya oscurecido, a eso de las ocho (ya sabe usted, amiga mía, que, terminando mi trabajo en la oficina, de vuelta a casa, me gusta echar una siestecita de una o dos horas), encendí la luz, y ya había colocado bien mis papeles y sólo me faltaba aguzar mi pluma, cuando, de pronto, se me ocurre alzar la vista, y he aquí que¿, lo que le digo, que me empieza a dar saltos el corazón! ¡Ya habrá usted adivinado lo que ocurría! Pues que un piquito del visillo de su ventana estaba levantado y prendido en una maceta de balsamina, exactamente como yo otras veces hube de indicarle. Así que me pareció como si contemplara su adorado rostro asomado un instante a la ventana y que también usted me miraba desde su gabinetito, que usted también pensaba en mí. Y ¡cuánta pena me dio, palomita mía, el no poder distinguir bien su encantador semblante! ¡Hubo un tiempo en que también yo tenía buena vista, hija mía! ¡Los años no proporcionan ningún contento, amor mío! ¡Ahora suele ocurrirme que me baila todo delante de los ojos! En cuanto escribo un ratito, ya amanezco al día siguiente con los ojos ribeteados y lacrimosos, hasta el punto de darme vergüenza que me vea nadie. Pero en espíritu veía yo muy bien, hija mía, su amable y afectuosa sonrisa, y en mi corazón experimentaba sensación idéntica que en aquel tiempo, cuando la besé aquella vez, Várinka. ¿Lo recuerda usted aún, mi ángel? ¿Sabe usted, palomita mía, que me parece verla en este instante amenazándome con el dedo? ¿Será verdad, mala? La primera vez que vuelva a escribirme, me lo ha de decir sin remisión y con detalles.

  • af Fedor Mikhaïlovitch Dostoïevski
    172,95 kr.

    L'écrivain renoue ici avec la veine comique, mais dans un genre légèrement scabreux qui était alors en vogue. Dans le premier récit, nous voyons le mari jaloux attendre sa femme à l'issue d'un rendezvous: il entre en conversation avec un jeune amant de celleci qui l'attend lui aussi. Enfin l'épouse infidèle sort, accompagnée d'un homme. Elle a trompé et son mari et son premier amant... Dans le second chapitre, le même mari jaloux voudrait surprendre en flagrant délit sa femme, mais il se trompe d'étage et, ayant pénétré dans un logement inconnu, il se cache sous le lit où se trouve déjà un jeune homme qui s'est, lui aussi, trompé d'étage...

  • af Fedor Mikhaïlovitch Dostoïevski
    172,95 kr.

    Dans une société bourgeoise, frivole, en fête perpétuelle, un homme se rappelle ses premiers sentiments d'amour, alors qu'il n'avait pas encore onze ans. Le 23 avril 1849, Dostoïevski est arrêté pour complot politique. Dès qüon lui permet d¿avoir une bougie, du papier et de l¿encre, il compose Le Petit Héros qui explore le thème, fondateur pour lui, de l¿enfance ¿pensive¿. Son personnage, un jeune garçon de onze ans, y découvre les joies, les espoirs fous et les souffrances de l¿amour, en s¿éprenant d¿une belle dame mariée. Jamais auparavant, sans doute, Dostoïevski n¿avait parlé de l¿enfance avec une telle profondeur. Jamais plus il n¿évoquera aussi sensuellement la nature, l¿odeur de l¿herbe, les fleurs, les chevaux. Du fond de sa cellule, se sachant en danger d¿être condamné à une très lourde peine, Dostoïevski fait ¿uvre de vivant.

  • af Fedor Mikhaïlovitch Dostoïevski
    227,95 kr.

    «Les Nuits blanches»: Un beau roman d'amour. La rencontre, puis les rendezvous volés aux rues de SaintPétersbourg, quatre soirées durant, d'un homme et une femme que leur sensibilité commune rapproche. Deux coeurs solitaires s'ouvrent l'un à l'autre dans cette douceur du soir qui est sans doute le pays des âmessoeurs... Une parenthèse d'amour que la brume d'un matin refermera, laissant aux deux rêveurs tout le loisir de s'aimer désormais en rêve. «Le Moujik Marey»: Enfermé parmi les forçats, près de perdre son âme, l'auteur se rappelle un souvenir d'enfance, celui du Moujik Marey, qui lui donne un nouveau regard, qui fait disparaître la haine et la colère de son coeur, qui lui redonne la capacité d'aimer les autres. «Krotkaia» («La Douce»): «Imaginez un mari en présence du cadavre de sa femme étendu sur une table. C'est quelques heures après le suicide de cette femme, qui s'est jetée par la fenêtre. Le mari est dans un trouble extrême et n'a pu encore rassembler ses pensées. Il marche à travers l'appartement et s'efforce d'élucider cet événement.» Ce conte prend la forme d'un récit à lire à voix haute. Le narrateur nous fait partager les interrogations et les tergiversations du mari, ancien officier congédié de l'armée, usurier hypocondriaque. «La Centenaire»: Une vieille, très vieille femme, rencontrée dans la rue. Que devientelle? L'auteur imagine son dernier voyage, sa dernière rencontre et une fin paisible parmi les siens. «L'Arbre de Noël»: Ce conte n'est pas sans rappeler celle de la «petite fille aux allumettes». Un enfant vient de perdre sa mère, est perdu luimême dans une grande ville, froide, impersonnelle, un soir de Noël, et meurt tout seul, dans une cour derrière un tas de bois. Il est recueilli par Jésus luimême, qui l'emmène voir son arbre, l'arbre de Noël de Jésus.

  • af Fedor Mikhaïlovitch Dostoïevski
    162,95 kr.

    Leise und unauffällig erscheint Er unter den Menschen, und siehe, es erkennen Ihn alle. Das Volk drängt sich an Ihn heran mit unbezwinglicher Gewalt. Es umgibt Ihn, wächst um Ihn und folgt Ihm. Schweigend schreitet Er unter ihnen, mit dem stillen Lächeln unendlichen Mitleids auf den Lippen. Die Sonne der Liebe brennt in seinem Herzen, Strahlen des Lichtes, der Erleuchtung und Kraft strömen aus seinen Augen und gießen sich über die Menge und wecken die Herzen der Menschen. Er streckt ihnen seine Hand entgegen und segnet sie, und aus der Berührung mit seinem Körper, ja schon aus seinem Gewande fließt heilende Kraft. Ein Greis, der seit der Kindheit blind war, ruft aus der Schar: ¿Herr, heile mich, damit ich Dich erkenne!¿ Und siehe, von seinen Augen fällt es wie Schuppen, und der Blinde sieht. In den Augen der Menschen sind Tränen, das Volk küßt die Erde, über die Er hinwandelt, die Kinder werfen Blumen vor seine Schritte, singen Lieder und rufen Hosianna. ¿Er ist es, Er,¿ wiederholen alle, ¿Er muß es sein und kein anderer.¿ So kommt Er vor das Tor der Kathedrale, wo Menschen unter Heulen und Wehklagen einen weißen offenen Kindersarg tragen, darin ein siebenjähriges Mädchen liegt, die einzige Tochter eines angesehenen Bürgers der Stadt. Das tote Kind liegt da, ganz in Blumen gebettet. ¿Er wird dein Kind auferwecken vom Tode¿, rufen Stimmen der weinenden Mutter zu. Aus der Kathedrale tritt dem Sarge ein Priester entgegen, er vermag nicht gleich zu fassen, was hier geschieht, und runzelt die Stirne. Da hört er ein Aufschluchzen: es ist die Mutter des toten Mädchens, sie wirft sich zu seinen Füßen nieder und hebt ihre Hand zu Ihm auf und ruft aus: ¿Wenn Du es bist, dann wecke mein Kind vom Tode auf!¿ Die Prozession bleibt stehen, der Sarg wird vor Ihm auf den Boden gelassen. Er sieht auf ihn hernieder voll Rührung, und sein Mund spricht noch einmal: ¿Talifa kumi.¿ Und das Mädchen erhebt sich im Sarge, setzt sich auf und blickt im Kreise um sich mit erstaunten offenen Augen. In den Händen hält es das Sträußlein weißer Rosen, mit dem es im Sarge gelegen hat. Das Volk ist bewegt, Stimmen, Schreie, Schluchzen. In diesem Augenblicke geht an der Kathedrale über den Platz der Kardinal vorbei, der Großinquisitor, ein Greis von bald neunzig Jahren, hoch und aufrecht, mit vertrocknetem Gesicht und tiefliegenden Augen, in welchen noch verborgen das Feuer glüht. Heute ist er nicht in den Prunkgewändern, in denen er sich gestern dem Volke gezeigt hatte, da er die Feinde des römischen Glaubens verbrannte nein, heute trägt er die alte grobe Mönchskutte.

  • af Fedor Mikhaïlovitch Dostoïevski
    227,95 kr.

    Ce livre regroupe une nouvelle et un court roman de l'auteur, regroupés en deux parties par l'éditeur (Librairie Plon): «Katia» correspond à «La Logeuse» (1847) et le titre original de «Lisa» est «Le Soussol» (1863), ce dernier roman étant également connu sous les titres suivants: «Mémoires écrits dans un souterrain», «Les Carnets du soussol», «Manuscrit du souterrain». «Je suis malade... Je suis méchant, trèsdésagréable.» Ainsi se décrit Ordinov dans ses carnets. Dès son enfance, il n'a pu nouer des relations normales avec ces semblables. On le découvre dans la première partie, vivotant sur un petit héritage et cherchant un nouveau logement. Il erre en ville, tout lui est étranger, bizarre. Rien d'étonnant, il vit retiré, devenu sauvage. Il réussit à souslouer une chambre à un couple étrange qu'il a croisé dans une église. Ordinov se lie avec la jeune femme... La deuxième partie est constituée du journal d'Ordinov. On le retrouve quelques années plus tard, ayant trouvé un emploi modeste. Il déteste ses collègues de travail. Subissant vexations et humiliations, il se venge sur une jeune prostituée. Cet homme estil vraiment dénué à ce point d'humanité? Livre d'introspection, ce roman méconnu est une des meilleures oeuvres de Dostoievski.

  • af Fedor Mikhaïlovitch Dostoïevski
    297,95 kr.

    Nous retrouvons notre adolescent, toujours en possession de la lettre qui peut ruiner sa famille. Il retrouve son ancien camarade de pension, qui lui vole le document, sans réussir toutefois à arriver à ses fins...

  • af Fedor Mikhaïlovitch Dostoïevski
    162,95 kr.

    Gestern war ich glücklich, über alle Maßen glücklich, wie man glücklicher gar nicht sein kann! So haben Sie Eigensinnige doch wenigstens einmal im Leben auf mich gehört! Als ich am Abend, so gegen acht Uhr, erwachte (Sie wissen doch, meine Liebe, daß ich mich nach dem Dienst ein bis zwei Stündchen etwas auszustrecken liebe), da holte ich mir meine Kerze ¿ und wie ich nun gerade mein Papier zurechtgelegt habe und nur noch meine Feder spitze, schaue ich plötzlich ganz unversehens auf ¿ da: wirklich, mein Herz begann zu hüpfen! So haben Sie doch erraten, was ich wollte! Ein Eckchen des Vorhanges an Ihrem Fenster war zurückgeschlagen und an einem Blumentopf mit Balsaminen angesteckt, genau so, wie ich es Ihnen damals anzudeuten versuchte. Dabei schien es mir noch, daß auch Ihr liebes Gesichtchen am Fenster flüchtig auftauchte, daß auch Sie aus Ihrem Zimmerchen nach mir ausschauten, daß Sie gleichfalls an mich dachten! Und wie es mich verdroß, mein Täubchen, daß ich Ihr liebes, reizendes Gesichtchen nicht deutlich sehen konnte! Es hat einmal eine Zeit gegeben, wo auch wir mit klaren Augen sahen, mein Kind. Das Alter ist keine Freude, meine Liebe. Auch jetzt ist es wieder so, als flimmerte mir alles vor den Augen. Arbeitet man abends noch ein bißchen, schreibt man noch etwas, so sind die Augen am nächsten Morgen gleich rot und tränen so, daß man sich vor fremden Leuten fast schämen muß. Aber doch sah ich im Geiste gleich Ihr Lächeln, mein Kind, Ihr gutes, freundliches Lächeln, und in meinem Herzen hatte ich ganz dieselbe Empfindung, wie damals, als ich Sie einmal küßte, Warinka ¿ erinnern Sie sich noch, Engelchen? Wissen Sie, mein Täubchen, es schien mir sogar, als ob Sie mir mit dem Finger drohten. War es so, Sie Unart? Das müssen Sie mir unbedingt ausführlich erzählen, wenn Sie mir wieder einmal schreiben.

  • af Fedor Mikhaïlovitch Dostoïevski
    297,95 - 432,95 kr.

  • af Fedor Mikhaïlovitch Dostoïevski
    262,95 kr.

Gør som tusindvis af andre bogelskere

Tilmeld dig nyhedsbrevet og få gode tilbud og inspiration til din næste læsning.