Boris - Ertugrul Odabasi - Bog

"A¿¿r¿ derecede güçlenmi¿ arzular¿ insani s¿n¿r tan¿mayan, yavä yavä gerçeklik alg¿s¿n¿ yitiren birer makineye dönü¿mü¿lerdi. Onlar bäkalar¿yla kendilerini k¿yaslayan zavall¿ varl¿klar gibi davran¿yorlard¿. Memnuniyetleri için konulmu¿ herhangi bir kural yoktu. En çok neye özeniyorlarsa mutlulu¿u orada ar¿yorlard¿.
Ald¿klar¿ zevki tetikleyen hassasiyetlerin de¿i¿memesine dikkat ederek hislerini ayn¿ do¿rultuda hareket ettiriyorlard¿. Mutlulu¿un bunlarla s¿n¿rl¿ olduklar¿na inan¿yorlard¿... Mutluyum diyorlar ama bunun fark¿nda de¿ilmi¿ gibi yä¿yorlard¿."